Czasem trzeba spojrzeć głębiej, by dostrzec to, co najważniejsze
W tym zbiorze krótkich opowiadań bohaterowie zmieniają się jak w kalejdoskopie. Spotkamy tu osamotnionego mężczyznę, rozkapryszoną księżniczkę, poszukującego czułości kota, pracowitą pszczołę, a nawet spersonalizowany smutek. Co ich łączy? Zagubienie, zwątpienie, poczucie wyobcowania, a jednocześnie pragnienie odnalezienia czegoś, co może stać się sensem życia.
Te pełne uniwersalnych symboli historie pomogą w zrozumieniu własnych i cudzych emocji, dostarczą inspiracji, pomogą nazwać to, o czym trudno mówić na głos. Ich lektura może być elementem autoterapii oraz stanowić wsparcie w kontaktach rodzic – dziecko, pedagog – wychowanek, psycholog – pacjent. Przejrzeć się w nich jak w zwierciadle mogą zarówno młodzi ludzie zmagający się z problemami wieku dorastania, jak i dorośli, którzy szukają pomocy w trudnych momentach życia.
