Książka prezentuje spór o międzywojenną kulturę polsko-żydowską. Autor nie tylko stara się ochronić ważny element dziedzictwa narodowego, ale także przedstawia cały dramatyzm walki o uznanie prawa do tworzenia kultury przez polskich Żydów. Ważnym elementem książki, zbudowanej wokół postaci Romana Brandstaettera, jest ukazanie, jak między innymi poprzez komunikację prasową polscy Żydzi starali się odmitologizować narodowe wyznaczniki historii oraz patriotyczne fantazmaty. Autor udowadnia, że zrozumienie człowieczeństwa, jako wartości podstawowej w kulturze europejskiej, łączyło się u twórców kultury polsko-żydowskiej z bohaterstwem bycia Żydem.
